Enige tijd later stelde God Abraham op de proef. “Abraham,” zei hij. “Ja, ik luister,” antwoordde Abraham. “Ga naar het land Moria om op een berg die ik je zal wijzen je zoon te offeren, je enige zoon, de jongen van wie je zoveel houdt, Isaak!” …
Abraham liet zijn zoon Isaak het hout voor het offer dragen. Zelf nam hij het vuur en het mes. Zo liepen ze samen verder. Onderweg zei Isaak: “Vader!” “Ja, wat is er mijn zoon?” “We hebben nu wel vuur en hout, maar waar is het lam voor het offer?” “God zelf zal zorgen voor een lam, mijn zoon,” antwoordde Abraham. En samen liepen ze verder.
Toen ze bij de plaats kwamen die God had aangewezen, bouwde Abraham een altaar, schikte het hout, bond Isaak vast en legde hem op het altaar, boven op het hout. Maar toen hij het mes pakte om zijn zoon te doden, riep een engel van de Heer uit de hemel: “Abraham! Abraham!” “Ja, ik luister,” antwoordde Abraham. “Raak de jongen niet aan,” zei de engel, “doe hem niets! Nu weet ik dat je ontzag hebt voor God, omdat je zelfs bereid was mij je enige zoon te offeren.” …
Abraham noemde die plaats: De Heer zal ervoor zorgen. Tot op vandaag zegt men nog: “Op de berg van de Heer kan men zien dat God voor ons zorgt.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten