Een vrouw kan als weduwe worden ingeschreven, als ze niet jonger is dan zestig en slechts één man heeft gehad. Ze moet bekendstaan om haar goede daden: omdat ze kinderen heeft grootgebracht, gastvrijheid verleend, gelovigen de voeten heeft gewassen, mensen in moeilijkheden heeft ondersteund, kortom omdat ze zich voor allerlei goed werk ingezet heeft.
Weduwen die jonger zijn, moet je afwijzen. Want een nieuwe liefde zal ze van het werk voor Christus afhouden. Dan willen ze weer trouwen, en men zal het ze kwalijk nemen, dat ze hun vroegere belofte aan hem hebben gebroken. Bovendien, door overal op bezoek te gaan, maken ze er een gewoonte van hun tijd te verdoen. En dat niet alleen, het worden kletskousen en bemoeiallen, die praten over zaken die geen pas geven. Daarom wil ik dat jonge weduwen hertrouwen, kinderen krijgen, hun huishouden doen en onze tegenstanders geen aanleiding geven kwaad van ons te spreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten